Wat is helikopterouderschap en welke invloed heeft dit op kinderen? Hoe de tekenen van een helikopterouder te herkennen
We hebben allemaal de memes gezien; een goedbedoelende, maar overdreven betrokken moeder of vader die de stijl van een kind belemmert door zich op onaangename wijze in de klas, op het speelveld en zelfs in hun vriendschappen te voegen.
Of je nu de lach onderdrukt bij zulke karikaturen, of bloost bij het herkennen van je eigen gedrag daarin, ‘helikopterouders’ zijn vaak het mikpunt van de grap als het gaat om het belachelijk maken van opvoedingsstijlen.
Maar wat is het? Is ouderschap per helikopter altijd slecht en wat zijn de effecten van deze overbetrokken stijl op het gedrag van kinderen op de lange termijn? In deze Gids voor… gaan we dieper in op Helicopter Parenting.
Wat is ‘helikopterouderschap’ en waar komt het vandaan?
De uitdrukking werd in 1969 bedacht in het ouderschapsboek ‘Between Parent and Teenager’ van Dr. Haim G Ginnott. Vóór de uitvinding van de term was ‘vertroetelen’ of ‘vertroetelen’ de algemene omschrijving voor een opvoedingsstijl waarbij ouders de controle over de betrokkenheid bij alle aspecten van het leven van hun kind op zich namen.
Helikopterouders bevinden zich aan de autoritaire kant van het spectrum van opvoedingsstijlen door zichzelf proactief te betrekken bij de hobby’s, het onderwijs en de vriendschappen van hun kinderen, in een poging de uitkomsten onder controle te houden. Dit gebeurt doorgaans met de beste bedoelingen, bijvoorbeeld om een kind te beschermen en te begeleiden naar succes, maar deze micromanagingstijl van ouderschap gaat gepaard met enkele minder dan positieve resultaten. Laten we dieper kijken naar de voorbeelden en problemen die helikopterouderschap kan veroorzaken.
Helikopter-opvoedingsgedrag zou er zo uit kunnen zien
- Leraren rechtstreeks bellen om de cijfers van een kind te bespreken
- Opdrachten namens een kind uitvoeren om betere cijfers te halen
- De potentiële werkgever van een tiener bellen om vacatures te bespreken
- De vrienden van een kind kiezen en relaties dicteren
Hoe verhoudt helikopteropvoeding zich tot andere opvoedingsstijlen?
De moderne opvoedingspsychologie schetst een verscheidenheid aan verschillende opvoedingsstijlen, variërend van de overdreven betrokken ‘tijgermoeder’ tot de meer ontspannen ‘vrije uitloop’-ouder. Alle typen passen binnen een spectrum van vier overkoepelende typen:
Autoritair
- Autoritaire ouders zijn van mening dat kinderen zich aan alle regels moeten houden en discipline moeten toepassen als een kind niet doet wat hem wordt opgedragen. Zij zijn de types die het eens zijn met het oude gezegde: ‘Kinderen moeten gezien en niet gehoord worden’.
Gezaghebbend
- Gezaghebbende ouders hebben meer kans om een samenwerkingsrelatie met hun kinderen aan te gaan. Er wordt rekening gehouden met de gevoelens van het kind, maar regels en consequenties worden altijd gehandhaafd. De redenen achter de regels worden aan het kind uitgelegd en het delen van gevoelens wordt aangemoedigd.
Toegeeflijk
- Toegeeflijke ouders geloven dat ‘kinderen kinderen zullen zijn’ en handhaven niet vaak regels. Ze vormen een op vriendschap gebaseerde dynamiek met hun nakomelingen en kunnen heel ontspannen zijn als het gaat om het disciplineren van kinderen voor slecht gedrag.
Niet betrokken
- Niet-betrokken ouders zijn weinig geïnteresseerd in het leven, de scholing en de vriendschappen van hun kinderen, afgezien van het voorzien in de basisbehoeften.
Psychologen zijn het er over het algemeen over eens dat een meer gezaghebbende opvoedingsstijl – waarbij de ouders veiligheid en zekerheid bieden door middel van regels en structuur, maar hun kind zijn eigen fouten laten maken – het beste is voor de resultaten op de lange termijn.
Waarom gebeurt helikopterouderschap?
De psychologie van ouderschap per helikopter kan het resultaat zijn van een verscheidenheid aan factoren, waaronder culturele invloeden, angst en concurrentievermogen. De kernreden komt altijd voort uit de poging van de ouder om behulpzaam te zijn, maar de wortel kan vaak dieper gaan:
Volgens Psychologie vandaagkunnen helikopterouders in twee kampen vallen: promotioneel en preventief. De eerste heeft een mentaliteit die doelgericht is en hen ertoe aanzet steeds verder te presteren. Deze laatste houdt zich meer bezig met het vermijden van mislukkingen en het beschermen van gevoelens.
Een andere reden kan spijt zijn. Veel mensen gebruiken hun kinderen als verlengstuk van hun eigen leven en gebruiken ze als een kans om dingen te bereiken waarvan ze denken dat ze ze in hun eigen jeugd hebben gemist. Dit wordt ook wel ‘identiteitsouderschap’ genoemd, waarbij iemand een egoboost krijgt door de prestaties van zijn nakomelingen.
Commentatoren merken ook onze voortdurende concurrentiecultuur op – waar vergelijking schering en inslag is en veel mensen een diepe druk voelen om de beste te zijn, als reden waarom helikopterouderschap in opkomst lijkt te zijn.
Bepaalde culturen en religies waarderen autoritaire opvoedingsstijlen. Amy Chua, auteur van ‘Battle Hymn of The Tiger Mother’; kwam onder vuur te liggen vanwege het maken van vergelijkingen tussen westerse en oosterse opvoedingsstijlen in een berucht artikel in De Wall Street Journal, waarin ze betoogt dat Chinese moeders meer van hun kinderen eisen, omdat ze geloven dat ze door hard werken tot alles in staat zijn.
Wat is er zo erg aan om het beste voor mijn kind te willen?
De meeste helikopterouders hebben goede bedoelingen. Volgens (Odenweller, Booth-Butterfield, & Weber, 2014) zijn helikopterouders over het algemeen goed opgeleid, goed uitgerust en goedbedoelend. Een overmatige betrokkenheid bij het leven van een kind, die verder gaat dan wat ontwikkelingsgericht is, kan hem op de lange termijn echter veel geld kosten.
Volgens een onderzoek van Neil Montgomery van het Keene State College in New Hampshire hadden studenten die waren opgevoed door helikopterouders een grotere kans op angstgevoelens, stonden ze minder open voor nieuwe ideeën en waren ze kwetsbaarder. Statistieken over helikopterouderschap uit het onderzoek van Montgomery lieten zien dat ongeveer 10% van de steekproef in die stijl was grootgebracht.
Bovendien ontdekten onderzoekers Schriffin & Liss, 2017 dat ouderschap per helikopter feitelijk gepaard gaat met slechtere schoolresultaten, omdat kinderen niet de noodzakelijke vaardigheden ontwikkelen om zichzelf te motiveren om zelfstandig te leren. In plaats daarvan zijn ze gefocust op beloningen en het vermijden van kritiek, in plaats van het ontwikkelen van meer zelfmotiverende vaardigheden.
Andere onderzoeken hebben veel meer zorgwekkende resultaten aangetoond. Eén onderzoek van 300 Studenten ontdekten dat studenten die ouderschap per helikopter hadden meegemaakt, vaker voorgeschreven medicijnen gebruikten tegen angst of depressie. En ze gebruikten ook vaker pijnstillers zonder recept.
Helikopterouders, of ze het zich nu realiseren of niet, zenden signalen naar hun kinderen dat ze hen nodig hebben om alledaagse taken uit te voeren, inclusief sociale contacten, en dit kan op de lange termijn een schadelijk effect hebben op het zelfrespect en het zelfvertrouwen.
Is helikopter-pareting in opkomst?
Deskundigen zijn van mening dat deze door angst veroorzaakte vorm van ouderschap al tientallen jaren in opkomst is. Julie Lythcott-Haims, auteur van ‘How To Raise An Adult’ noemt een verscheidenheid aan factoren die in de jaren tachtig tot een hoogtepunt kwamen, waaronder een groter cultureel bewustzijn van kinderontvoeringen met campagnes voor vermiste melkpakken, strengere schoolroosters en huiswerkeisen, en de opkomst van de ‘play-date’; waar kinderspel een competitieve leermogelijkheid werd.
Nu, in ons digitale tijdperk, waarin elke prestatie voer is voor feeds op sociale media, is het waarschijnlijk dat ouderschap per helikopter steeds gebruikelijker zal worden terwijl we proberen de prestaties en perfecte voorbeelden van onze leeftijdsgenoten bij te houden.
Hoe u flexibeler kunt zijn en de drang kunt bestrijden om het leven van uw kind onder controle te houden.
Falen is belangrijk. We moeten leren van onze fouten om te groeien en te leren hoe we ze in de toekomst kunnen vermijden. Wanneer we het gedrag en de interacties van onze kinderen controleren, ontnemen we hen feitelijk de kans om te leren en vertrouwen te hebben in hun eigen capaciteiten.
Vraag jezelf af of je jezelf regelmatig betrapt op het doen van een of meer van de volgende dingen:
- Jij doet alle klusjes
Ben jij degene die elke ochtend het bedje van je kind opmaakt? Zelfs peuters zijn in staat eenvoudige gewoonten aan te leren om autonoom te worden. Als jij nog steeds degene bent die vuile sokken opraapt, de afwas doet en de was doet, neem dan even de tijd om de huishoudelijke taken opnieuw te bekijken. Delegeer taken die bij de leeftijd passen, waardoor uw kind meer verantwoordelijkheid voor zijn bezittingen kan nemen en hem kan voorbereiden op een productieve en functionele toekomst.
- Jij bent de huiswerkprobleemoplosser
Het is niet erg als uw kind een slecht cijfer haalt. Ja, dat zei ik echt. Als je meedoet aan het wetenschappelijk project of de pen op papier zet voor huiswerk voor poëzie, zal je kind te afhankelijk worden van jouw inbreng. Het is absoluut de juiste keuze om uw kinderen te ondersteunen met hun huiswerk, maar wees eerlijk tegen uzelf: gaat u er te ver mee?
- Je eerste reactie is om de leraar te bellen
Als uw kind thuiskomt met een verdrietig gevoel over een ruzie op de speelplaats en uw eerste reactie is om de leerkrachten te bellen om het glad te strijken, bent u misschien aan het helikopteren. Als uw kind gepest wordt, is dat uiteraard een ernstige zaak, maar als het slechts een ruzie uit de kindertijd is, probeer uw kind dan te bewapenen met de diplomatieke en sociale vaardigheden die het nodig heeft om op eigen kracht vriendschappen te hersmeden.
- Falen is geen optie
Je wilt niet dat je kind ergens in faalt om zijn gevoelens te sparen. Kinderen zijn sterker dan je denkt. Tegenslagen zijn een manier van leven en als je je kind in watten hebt gewikkeld, zal het als volwassene het ongelooflijk moeilijk vinden om ermee om te gaan als het leven niet altijd gaat zoals hij wil.
- Veiligheid staat voorop
‘Ga naar beneden!’, ‘langzaam!’, ‘niet rennen!’ – klinkt dit bekend? Als u uw kinderen er voortdurend aan herinnert voorzichtig te zijn en bang bent om ze deel te laten nemen aan activiteiten die een fysiek risico met zich meebrengen, bent u misschien een beetje te voorzichtig. Begeleid klimmen en het verkennen van de omgeving zijn belangrijk voor de ontwikkeling van een kind. Het is belangrijk dat je de juiste balans hebt tussen sporten en vrij spelen.
Zijn er positieve effecten van helikopterouderschap?
Op korte termijn zal helikopterouderschap uw kind helpen beschermen tegen zowel fysieke als emotionele schade, en zal het hem ook de steun bieden die het nodig heeft om te slagen in zijn hobby’s en academische prestaties, maar de meeste commentatoren zijn het erover eens dat dit niet voldoende reden is om dit is een langetermijnstrategie.
Er bestaat niet zoiets als je kind te veel liefde of steun geven. Het is de manier waarop je het doet die ertoe doet. Het uit de weg ruimen van elk obstakel waarmee ze te maken kunnen krijgen, zodat het leven zo soepel mogelijk verloopt, is geen langetermijntraject naar succes. Het opbouwen van het zelfvertrouwen en de levensvaardigheden van uw kind is de beste manier om zijn ware potentieel naar voren te brengen.
Hoe je de helikoptergewoonten kunt laten varen
Als je dit leest en enkele tekenen van helikopter-ouderschap in je eigen leven herkent, is het mogelijk om strategieën toe te passen om evenwichtiger te worden in je aanpak:
- Probeer je geen zorgen te maken
Veel helikopter-ouderschap kan te maken hebben met angst. Zorgen maken over de toekomst van uw kind en niet genoeg doen om schade te voorkomen of om zijn vaardigheden te bevorderen, is een bijna constante zorg voor ouders. Probeer elke dag tegelijk te bekijken en projecteer niet te veel in de toekomst. Er zijn, uw kind een veilige en liefdevolle omgeving bieden en hem de middelen geven die hij of zij nodig heeft om zelfstartend, veerkrachtig en zelfverzekerd te zijn, is een geweldige manier om te beginnen.
- Blijf jezelf
Het is gemakkelijk om je eigen doelen, passies en interesses te vergeten als je kinderen hebt. Het is jouw taak om het beste voor hen te doen en hen alle kansen te geven om te slagen, toch? Dat is waar, maar je moet ook je eigen beker vullen om genoeg te hebben om aan anderen uit te delen. Als je vergeet wat je gelukkig maakt, is het maar al te gemakkelijk om in identiteitsouderschap te vervallen, wat niet goed is voor jou of je kinderen.
- Vier individualiteit
Als uw kind een hobby of bezigheid heeft waar hij of zij heel blij van wordt, vier dat dan. We zijn allemaal verschillend. Wat u dacht dat de favoriete sport van uw kind zou kunnen zijn, zou wel eens de meest gehate sport kunnen zijn! Onze kinderen komen via ons, niet via ons, en uiteindelijk wordt succes gevonden in de dingen waar we van houden, dus help uw kinderen de dingen te vinden die er echt toe doen voor hen.
Concluderend is het duidelijk dat een te grote ‘helikopterouder’ een schadelijk effect kan hebben op het toekomstige geluk en welzijn van uw kind, doordat het hem de kans ontneemt om op mislukkingen gebaseerde strategieën te ontwikkelen om met de stress van het leven om te gaan. Misschien wordt de balans het best gevonden door een sterke, ondersteunende gids te zijn voor de voortdurende ontwikkeling van uw kind, en door ervoor te zorgen dat de neiging om te blijven hangen getemperd wordt door een verlangen om uw kind te begeleiden en de vaardigheden te leren die het nodig heeft om zichzelf te motiveren en sociaal en emotioneel te navigeren. uitdagingen met vertrouwen.
